Dla nich samych jest to wielka łaska i dar w ratowaniu świata. Przykładem powinna nam zawsze być właśnie Siostra Faustyna, jako najdoskonalsza dusza, która ufała Bogu i Jego świętej woli. Mimo, iż niejednokrotnie trudno jej było sprostać temu zadaniu, to zawsze z odwagą i pełną ufnością pełniła wszystko, co jej Zbawiciel nakazał.
Takiej postawy można pozazdrościć, ale wierność i codzienna jej realizacja wymaga wiele trudu. Jednak na pewno warto o nią walczyć, by każdego dnia bardziej doskonalić się w ufności wobec Tego, który nas posłał. Tuż obok zupełnej ufności, dobrymi cechami czciciela Bożego Miłosierdzia są: czyn, modlitwa i głoszenie Miłosierdzia.
Czciciel powinien dążyć do nieustannego samodoskonalenia się poprzez te cechy, aby móc jeszcze bardziej pojmować niezgłębioną miłość, jaka jest zawarta w miłosierdziu Jezusa dla całej ludzkości. Powinien pomagać innym grzesznikom przychodzić do Niego z ufnością - mimo nieraz bardzo ciężkich grzechów. Czciciel powinien swoją postawą dawać przykład innym, by nie obawiali się miłości miłosiernej, która jest i została wylana na świat przede wszystkim dla grzeszników, a nie dla sprawiedliwych. Wszyscy, którzy myślą, że już utracili szanse na zbawienie, nich szybko zwrócą się, póki czas, do Bożego miłosierdzia, z ufnością i ze skruchą w sercu błagając o łaskę. Bowiem gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska - pisze św. Paweł, a więc nikt nie jest pozbawiony najmniejszej nawet szansy.
W wielu dialogach zawartych w Dzienniczku czytamy jak Jezus mówi do świętej Siostry Faustyny, że nie zna granic jego miłosierdzie i nie określił ilości przebaczeń dla grzeszników i ich grzechów. Propagator kultu Miłosierdzia Bożego winien zawsze o tym mówić. W każdym, kto nie widzi już możliwości na zbawianie, powinien zapalić iskierkę nadziei, a resztę już łaska Boża w nim dokona.
Ufność w Miłosierdzie Boże jest niezmiernie ważnym czynnikiem wychwalania Miłosierdzia. Ten, kto powołany został do głoszenia pięknej prawdy o Bożym Miłosierdziu, zawsze powinien starać się o to, by Światło Boże, którym Go Bóg opromienia nie stało się ciemnością, ale rozświetlało dusze ludzkie ukazując drogę do zdrojów miłosierdzia. Postawa czciciela Bożego miłosierdzia wymaga, aby każdy kto w Bogu odkryje największy swój skarb, w Jego Niezgłębionym Miłosierdziu zanurzył całą swoją duszę. Zaś ci, którzy tego skarbu jeszcze nie odkrył - z ich pomocą rozpoznał, poczuł i umiłował działanie Miłosiernego Boga w swoim życiu.
POMAGAJMY JEZUSOWI W RATOWANIU ŚWIATA PRZEZ SWOJĄ PRZYKŁADNĄ POSTAWĘ UFNOŚCI ORAZ CZYN, MODLITWĘ I ROZGŁOS O JEGO NIEZGŁĘBIONYM MIŁOSIERDZIU.
Obietnice
- Czciciele Miłosierdzia Bożego, mają udział w obietnicach Pana Jezusa, przekazanych przez św. s. Faustynę, dotyczące:
• Koronki:
- dostąpią wielkiego miłosierdzia w życiu, a zwłaszcza w godzinie śmierci (Dz. S. F. 754);
- otrzymają wszystko o co proszą, jeśli to będzie zgodne z wolą Bożą (Dz. S. F. 1731);
• Obrazu:
- przez czczenie obrazu Jezusa Miłosiernego otrzymają obfite łaski (Dz. S. F. 570), ponieważ jest on "naczyniem ufności", nie zginą na wieki (Dz. S. F. 327);
- zapewnia im zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, szczególnie w godzinie śmierci, bronić jej będzie jako swej chwały (DZ. S. F. 48);
• Ufności:
- ci, którzy bezgranicznie, "zupełnie" ufają Jezusowi, Bóg będzie im ufał i otrzymają wszystko, o co prosić będą (Dz. S. F. 453);
- wszyscy ufający i wielbiący Miłosierdzie Boże, będą osłonieni w życiu przez Boga, jak czuła matka niemowlę (Dz. S. F. 1075);
- będą promieniować na inne dusze (Dz. S.F. 1074);
- otrzymają łaski ponad ich życzenia (DZ. S.F. 1146);
• Godziny Miłosierdzia (15:00):
- w tej godzinie Pan Jezus nie odmówi błagającym o miłosierdzie niczego (Dz.S.F. 1320);
• Święto Miłosierdzia:
- wszystkim przystępującym do Źródła Miłosierdzia w ten dzień (I Niedziela po Wielkanocy) Pan Jezus obiecuje odpuszczenie win i kar (Dz.SF. 299-300).
